چای سبز خارجی یک ماده طبیعی، ضد میکروبی و بی ضرر است که می تواند شیوع گلودرد را کاهش دهد.
نوشیدن چای سبز از ابتلا به گلودرد و سرماخوردگی جلوگیری می کند زیرا به مبارزه با باکتری های موجود در گلو کمک می کند.
تحقیقات مختلفی انجام شده است که تأثیر غرغره چای سبز بر گلودرد ناشی از لوله گذاری در بیماران پس از جراحی CABG را بررسی می کند.
نتایج نشان داد که غرغره چای سبز 12 و 24 ساعت پس از برداشتن لوله‌های تراشه بر گلودرد مؤثر است.
هلیکوباکتر پیلوری یکی از شایع ترین عفونت های باکتریایی مزمن در انسان است.
پس از کشف ارتباط بین آدنوکارسینوم معده و عفونت هلیکوباکتر پیلوری، آنتی بیوتیک درمانی به ابزار مهمی در ریشه کنی هلیکوباکتر تبدیل شد. ترکیبات شیمیایی مختلف چای سبز برای داشتن آنتی H پیشنهاد شده است.
اثرات پیلوری در شرایط آزمایشگاهی، در داخل بدن همبستگی پراکنده است. جالب توجه است که ترکیب جزء اصلی چای سبز (کاتچین ها) و سوکرالفات اثر باکتری کشی بر عفونت هلیکوباکتر پیلوری در ژربیل های مغولی دارد و کاتچین های چای سبز ممکن است اوره آز هلیکوباکتر پیلوری را مهار کنند.
تحقیقات متعددی نشان می‌دهد که عصاره چای سبز در درمان عفونت‌های پوستی مختلف ناشی از میکروب‌هایی که ممکن است عفونت‌های قارچی یا باکتریایی مانند آکنه ولگاریس، جوش‌ها و سایر جوش‌های پوستی باشند، نقش حیاتی دارد.
مشخص شده است که می تواند به ترمیم آسیب های ناشی از نور خورشید، جلوگیری از پیری زودرس و افزایش رنگ پوست کمک کند.
ترکیبی از خواص آنتی اکسیدانی و ضد میکروبی آن است که آن را به یک عنصر جذاب برای جوانسازی پوست تبدیل می کند.
اشریشیا کلی شایع ترین علت عفونت های مجاری ادراری است. ایجاد مقاومت آنتی بیوتیکی در E.coli یک مشکل مهم است.
یافتن عوامل ضد میکروبی جایگزین از عصاره های گیاهی مورد توجه فزاینده ای قرار گرفته است.
